بررسی رابطه بین میزان آگاهی و عملکرد بازیکنان نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب در لیگ برتر فوتبال بانوان کشور

میزان آسیبهای فوتبال نسبت به رشته هایی چون راگبی، هاکی ،هندبال و بسکتبال بیشتر است. همچنین میزان آسیب به طور میانگین از 5/0 تا 35 در هر هزار ساعت بازی در تحقیقات مختلف گزارش شده است. این در حالی است که گرم کردن- سرد کردن صحیح، استفاده از تجهیزات مناسب و شرکت در برنامه های بدنسازی جهت افزایش قدرت و انعطاف می تواند تا حد زیادی مانع از بروز آسیب شود. ریچارد هاوکینز(1998) و باتون(2007) اشاره کردند، تعداد کمی از بازیکنان فوتبال به راهکارهای پیشگیری عمل می کنند. مشخص است که ورزشکار به عنوان فاکتور اصلی در اجرای راهکارهای پیشگیرانه تلقی می شود. در این زمینه میزان شناخت و دانش وی نسبت به استراتژی های پیشگیری از آسیب و میزان عمل به این دانش حائزاهمیت است. جامعه آماری در این تحقیق ، شامل 320 بازیکن حاضر در لیگ برتر سال 1388 بوده و نمونه آماری، 120 نفر با میانگین سنی 21 سال که به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس رابطه بین میزان آگاهی و عملکرد بانوان فوتبالیست نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب بررسی شد. نتایج نشان داد که رابطه معنی داری بین آگاهی و عملکرد بازیکنان نسبت به گرم کردن و سرد کردن و تمرینات انعطاف پذیری وجود ندارد. در صورتی که نسبت به تمرینات قدرتی و استفاده از تجهیزات حفاظتی رابطه معنی داری بدست آمد. همچنین تفاوت معنی داری بین آگاهی و یا عملکرد بازیکنان بر اساس پست آنها و سطوح تحصیلی مختلف مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که در آگاهی و عملکرد بازیکنان نسبت به راه کار های پیشگیری از آسیب کمبود هایی وجود دارد .